TOUR DE FRANCE 2024: POGACAR HEERST OP PLATEAU DE BEILLE
Via vier Pyreneeënreuzen koersen de renners in de 15e Touretappe naar de finishstreep op Plateau de Beille. Op de slotklim valt Jonas Vingegaard aan en Tadej Pogacar volgt hem als een schaduw. In de laatste 5,5 kilometer gaat de geletruidrager alleen verder en soleert naar zijn derde dagzege.
Bij WEC dezelfde 2 dagprijswinnaars als in de 11e etappe nl. Jur van den Bergh en John van Geffen. In het eindklassement klimt Niels Boersma heel dicht bij het geel dat nog steeds om de schouders zit van Bart Verhoeven, maar de vraag is hoelang nog ? De laatste Nederlander die door velen op het formulier is ingevuld Bram Welten kwam vandaag te laat binnen en mag morgen niet meer starten. Nu is Cees Bol de laatste Nederlander, hij heeft een “voorsprong” van 45 seconden op Niels Eekhof. Waarschijnlijk zal Pogacar zowel het geel als de bolletjestrui winnen en het groen gaat waarschijnlijk naar Girmay. De spanning stijgt.
Morgen is er weer een rustdag voor het overgebleven peleton van 152 renners, voordat we de laatste week ingaan.
De rit van dinsdag: Kan Wout van Aert dan eindelijk zijn ritwinst pakken of wordt het weer een strijd tussen Philipsen en Girmay ? Tot dinsdagavond.
TOUR DE FRANCE 2024 PARCOURS ETAPPE 16: GRUISSAN – NÎMES
Dinsdag 16 juli – De slotweek van de Tour de France opent met een race door Occitanië, van Gruissan naar Nîmes. De 16e etappe is een overwegend vlakke rit van 188,6 kilometer.
De 2e etappe van de Vuelta van 2017 ging in precies tegengestelde richting. De race van Nîmes naar Gruissan was meer dan 200 kilometer lang en herbergde nog geen 600 hoogtemeters. Vlak dus. Er stond destijds een stevige bries en waaiers braken het peloton in de slotfase in stukken. Yves Lampaert ging er in de laatste kilometer vandoor en pakte de dagzege én de leiderstrui.
Waar Gruissan nog niet eerder in de Ronde van Frankrijk figureerde, geldt het tegendeel voor Nîmes. Het afgelopen decennium was de Tour driemaal in de stokoude stad. De Romeinse Arena is een van de vele tastbare herinneringen aan een rijke en ook behoorlijke bloederige historie. Destijds was het zaak om leeuwen en collega-gladiatoren een kopje kleiner te maken, nu is het genoeg als je eerder dan je collega-fietsers over de streep komt. Recentelijk slaagden Alexander Kristoff (2014) en Caleb Ewan (2019) in die opzet door de sprint te winnen, terwijl Nils Politt drie edities geleden in Nîmes succesvol was vanuit de vlucht van de dag.
Als de sprintersploegen zich misrekenen, zou er weer een vluchter kunnen zegevieren in Nîmes, maar een massasprint ligt meer voor de hand. Het parcours is vlak tot glooiend. Halverwege komen de coureurs over de Côte de Fambetou, en dat is – met 1,2 kilometer à 5% – direct de lastigste helling van de dag.
Het moge duidelijkheid zijn: waaiers zijn het enige wat een rechttoe rechtaan massasprint kan voorkomen. En hard waaien, dat kan het zeker in deze hoek van Occitanië.
