Stond de Glamourtrein er vorige week met het gelijkspel tegen WHV weer eens stralend bij, nu op deze druilige zondagmorgen viel er weinig te glimmen of het moesten de regendruppels zijn die als een spiegel reflecteerde op de robuuste gestaltes van de Glamourboys. In vroegere jaren was SCMH een horde waar je de beste spelers best even vrij kon geven en anderen meer speeltijd konden krijgen. Maar die tijd is voorbij. De tijd van Amenhotep III de witte Mummie is over, SCMH is herrezen en is nu een waardige tegenstander waar de Glamourboys de grootste moeite mee hebben. De druk was nu dan ook hoog voor de Glamourboys. Het verlangen naar tante Truus d’r lekkernij begon danig te knagen en die borreltjes staan er al een lange tijd mistroostig bij. Maar ook nu moest onze technische staf weer een flinke puzzel oplossen om de juiste poppetjes op de juiste plaats te zetten. Wederom waren er veel spelers afwezig. Zo was de complete voorhoede niet ter beschikking maar dat niet alleen. Nee, de Grote Kees was ook niet aanwezig.
Al in de eerste minuut van de wedstrijd was het al duidelijk SCMH was niet van plan om maar iets cadeau te doen aan de Glamourboys. De Glamourboys werden op eigen helft vastgezet en konden niets anders doen dan tegenhouden. Gelukkig begon El Gado begon vandaag weer vol zelfvertrouwen aan de wedstrijd, maar al snel begonnen zijn zenuwen hem parten te spelen. De druk op onze Blauwe Kat nam toe bij het zien van de altijd meereizende Gealle Tweety, d’n Hunter, zijn altijd aanwezige stalker. Na vijf minuten was El Gado’s droom voorbij. Was het in eerste instantie nog BTW Johnny die hem de helpende hand bood door een bal van de doellijn te halen, uit de volgende voorzet daarna was het d’n Tank die onze Blauwe Kat in de steek liet. Met een versassende schijnbeweging liet hij de bal aan zijn immense torso voorbijgaan en de Blauwe Kat stond er als door de bliksem getroffen bij en keek hoe de bal langs hem heen dwarrelde en in het doel belande 1-0. En weer ging er een hulpeloos gebaar richting de dug-out naar zijn toeverlaat Bassie maar deze was in overleg met de Gealle Tweety. Weer de nul niet en hij duikt niet eens. Nee, dat was in zijn tijd wel anders. De Glamourboys waren nog maar net van deze tegenslag bekomen of de 2-0 diende zich al aan. Nu werd bijna de gehele achterhoede in de luren gelegd en met een hakje achter het standbeen door was EL Gado kansloos. Met weemoed dacht Bassie terug aan vervlogen tijden. De tijd waar tegenstanders met grote nederlagen huiswaarts werden gestuurd. Nu stonden zijn Glamourboys met de rug tegen de muur en de twee spelers voorin op een onbewoond eiland. Zijn Glamourtrein liep vast, was het de regen? Was het de afwezigheid van de Grote kees? Waarom was de Glamourtrein stuurloos. Nu begint langzaam de vraag op te komen bij de Glamourboys. Wie is nu de machinist van deze befaamde trein? Bassie, Sinterklaassen of toch de Grote Kees. De irritatie richting de Glamourboys nam toe. Jaren van vernedering en frustratie kwamen nu boven bij SCMH. Maar daar maakten Huub Strijkijzer en Stoffertje geen punt van en lieten er voor de duidelijkheid geen gras over groeien.
In de tweede helft konden de Glamourboys iets meer tegendruk geven al moest er soms wel even aan de noodrem getrokken worden. Maar na enkele minuten moest de ingevallen Gazelle alweer met een blessure uitvallen en werd de aanvoerdersband bij d’n Tank om de arm geschoven. En onze vijfentwintig tonner ging er vol voor. Van links naar rechts, van voor naar achter, van boven tot onder. D’n Tank was niet te stoppen, kopballen, slidings, tackles, haartje plukken, alles voor het team. Alleen de scheidsrechter kon hem stoppen al was het ook maar voor tien minuten. Tien minuten voor het einde werd het dan toch 3-0. Een voorzet werd door El Gado verkeerde beoordeeld en de bal zeilde over hem heen en viel bij de tweede paal in het doel. “Mist hij hem nou of zwaaide hij naar mij” vroeg de Gealle Tweety aan Bassie. Bassie zei maar niets, zijn rode ogen spraken boekdelen. Enkele minuten voor tijd werd het zelfs 4-0 voor SCMH.
Een zware nederlaag voor Bassie en zijn Glamourboys en hoe zou de grote Kees hier op reageren? Bassie moest nu snel met een reddingsplan komen en het enige wat hij nog licht verstaanbaar wist uit te brengen was: “Abramovich nog gezien, hebben jullie Abramovich nog gezien”. Het zal nu niet lang meer duren of de eerste toptransfers zullen zich aan gaan dienen bij de Glamourboys.
