Het echte werk is weer begonnen. We moesten naar Blauw Geel toe, voor ons meestal nooit geen makkie. We waren nog maar amper bezig of de bekende eerste tegengoal was al een feit. Sommigen hadden de bal nog niet aangeraakt. Ze liepen links, rechts, door de midden ons als hazen voorbij. Iedereen op de bank fronste eens de ogen en haalde een keer diep adem. Maar het was zoals zo vaak van korte duur en het ging bij ons ook lopen. Er kwamen diverse kansen, ja, hele mooie dotten van kansen. Open kansen die normaal er in moeten maar nu ging de bal over of naast of de keeper redde hem toch nog. Was ons vuurpeloton te onrustig, hadden de wolven geen honger? Wilde sommigen toch laten zien dat ze het netje konden laten trillen, we weten het gewoon niet. Iedereen deed zijn stinkende best daar lag het niet aan. Ook de corners kwamen meestal niet daar waar onze speler van de wedstrijd stond. En die moet er op zijn 48ste toch een heel eindje voor lopen en terug gaat nog iets minder snel. Maar iedereen zag dat we hier echt moesten winnen. Na al die gemiste kansen kwamen we laat in de eerste helft toch op 1 – 1 door een goal van onze Harry Kane, Clint. Het ijs was gebroken op naar de thee. Enkele wissels gedaan en onze Ruud die hebben we toch maar gespaard voor volgende week. Met kunstgras weet je het nooit. We waren Messi al bijna kwijt geraakt toen hij een sliding op het kunstgras maakte. Wel heeft Ruud uitstekend gevlagd.
De tweede helft kon iedereen zien hoe mooi voetballen kan zijn en wat het verschil is tussen een ervaren roedel wolven of jonge honden. De ervaring en slimheid kwam boven drijven, het was een genot voor het oog die eerste 30 minuten van de tweede helft. Er was een doelpunten van Roland uit een perfecte corner van onze Rob die hij goed inkopte. Ja, hij stond vrij maar ook dat is ervaring en de kunst om dat te doen en weet wat ie gaat doen waar de bal naar toe moet. Gewoon een klassegoal en een 10 voor de corner van Rob. Even daarna maakte Roland 3 – 1 uit een strafschop dus de wolven hadden hun prooi omsingeld. Het gaspedaal ging een beetje naar beneden en er werd gewacht op het teken van de alfawolf om de genade beet uit te delen. Eerst werd er zonder teken door Tim en Richard al toegehapt wat hun op 10 minuten kwam te staan dus nog 9 wolven over. Maar die tijd zijn ze zonder kleerscheuren doorgekomen. In het laatste kwart bleven de kansen maar komen. Het netje trilde nog tweemaal voor La Roja. Eerst weer Clint en daarna nog Rob die hem perfect kreeg van Bart. Bart die zelf ook nog bijna scoorde maar helaas was de lat spelbreker maar we gaan nog genieten van Bart. Het feestmaal kon beginnen. Alles bij elkaar verdiend gewonnen. Mannen het was zeker 30 minuten geweldig en de werklust was 90 minuten perfect alleen de diesel had de eerste 5 minuten wat haperingen. Betere warming up?? Zondag wacht Nulandia om 10.00 uur, aanwezig om 09.30 uur
