Met eenentwintig punten uit zeven wedstrijden begint Bassie’s dream steeds meer vorm te krijgen en wordt “We are the Champions” steeds meer een obsessie voor Bassie. Met de overwinning tegen Avesteijn nog in de broekzak gingen Sinterklaassen en zijn kornuiten Bassie en de Grote Kees op bezoek bij Boskant. De technische staf had gehoopt dat de week extra rust de blessure lijst zou inkorten maar op donderdagavond barstte de wattsapp weer los met afmeldingen. Zo was deze week de eerste wagon grotendeels leeg, en waren er bij het begin van de wedstrijd een keur van basisspelers niet binnen maar buiten de lijnen te bewonderen. Zo was ook deze week de blessurelijst nog ellenlang maar daar tegen waren er bij de Glamourboys wel weer nieuwe gezichten te zien, de Gazelle, Huub Strijkijzer en de Zwerver hadden hun wagon “de stille hoop” verlaten en hadden op hun lorrie weer aansluiting verkregen bij de Glamourtrein. In eerste instantie had Sinterklaassen nog gehoopt dat de Sinterklaasboot “ pakjesboot 12” nog enkele verrassingen in petto had, maar de Pietenboot had enkel een overlevingspakket voor de Glamourboys in de aanbieding met daarin mondpleisters, wandelschoenen, enkele rechterschoenen, een racefietsen steunkousen en een liesbroek. Door het grote aantal afwezigen waren Huub Strijkijzer en de Gazelle vanuit “de stille hoop” rechtstreeks in de basis komen te staan.
Ook al was bijna de gehele voorhoede geblesseerd het moest toch een gemakkelijke overwinning kunnen worden. Maar ook Dollie de duif was in Boskant geland en had het verhaal van Angelino, het wonder van de Glorie, het Mirakel met de Gouden voetjes ook daar kenbaar gemaakt. Zo stond Angelino vandaag constant tussen drie spelers in en werd hem het spel zo moeilijk mogelijk gemaakt. Het gemis van Pareltje in deze situatie werd nu duidelijk zichtbaar. De Grote Kees schreeuwden zijn longen uit zijn lijf om de Glamourtrein op het juiste spoor te krijgen maar Boskant wist met enkele dwarsliggers het spel van de Glamourboys zodanig te ontregelen dat de Glamourtrein niet op stoom kon komen. Bassie was er al snel van overtuigd, de Glamourtrein reed vandaag op vierkante wielen. Halfweg de eerste helft ontsnapte de Glamourboys aan een achterstand, een uitbraak van Boskant bracht El Gado in de problemen, de ver voor zijn doel staande El Gado zag de bal van verre over zich heen gaan en versteend als een kat in een vreemd pakhuis zag onze Blauwe Kat de bal net over het doel gaan, nog acht te gaan, dat was het enige waar El Gado aan dacht.
Vijf minuten voor de rust kwam eindelijk de bevrijding en het was weer Angelino die de hoofdrol opeiste, een hard schot van Angelino spatte via de onderkant van de lat achter de doellijn. Het Goudhaantje van de Glamourboys had weer toegeslagen. Dit deed Bassie aan afgelopen zaterdagavond denken. Bassie was op voorbereiding van de wedstrijd tegen Boskant naar de film gegaan, Bohemian Rhapsody om daar de tekst van “We are the Champions” te leren maar bij het horen van de eerste tonen werd het Bassie te veel en met tranen in zijn ogen ging hij staan en bijna schalde zijn Pavarotti stem door de overvolle filmzaal “We are the Champions my friends”. En nu kwam dit beeld terug, Bassie zingend op het Angelino plein “We are the Champions “ In de tweede helft werden der Toni en Kapitein Pyromari ingebracht, deze twee oud gediende met hun roots uit d’n Boskant moesten een wig zien te drijven in het storende werk van d’n Boskant en zodoende moest men hier in d’n Boskant drie punten weg kunnen roven.
Maar ook in de tweede helft kwam de Glamourtrein niet op stoom. Worden de meeste topteams voor aanvang van de wedstrijd voorzien van ontstekingsremmers de Glamourboys moeten het doen met een oude chewing gum uit een van de zaken van Abramovich. Echter ontbraken de ontstekingsremmers en die hadden op deze koude grijze zondagmorgen de kolen op de ketel kunnen zijn. En geen kolen geen stoom. Halfweg de tweede helft ontsnapte de Glamourtrein weer aan puntenverlies, Het was de half ingevroren Diamantje die bij de tweede paal een ingeschoten bal van Boskant op de doellijn wist te keren. De Glamourboys werden de laatste vijf minuten vast gezet op hun eigen helft en het overleven was begonnen. Langzaam brak het angstzweet uit bij het technische trio en werd het nog billenknijpen in de laatste minuten. Maar ook nu ging de Glamourtrein weer met de volle buit naar huis.
