Onze laatste thuiswedstrijd stond in het teken van halen we het om 60 thuiswedstrijden ongeslagen te blijven (in 90 minuten) en hoe kon het toch zijn dat net op de bonnen dag Hotlips ineens veel lege bedden had.
Een weelde voor onze bouwvakker Marco v Basten. DVG kwam naar de Glorie, uit scoorde Overmars 4 maal en hij was er ook weer bij. Zelfs Gerard en Messi hadden de Tom Tom moeten inschakelen om hun voetbalspullen weer te vinden. Je gelooft het of niet maar in ons bestaan is het zelfs voorgekomen dat een speler die lang niet had meegedaan een muizennest met jongkies aantrof in een van zijn voetbalschoenen (Bas Verhagen). Omdat het de laatste thuiswedstrijd was gingen onze gedachten in de eerste plaatst naar de overleden naaste van diverse spelers plus wie kende hem niet, Sjefke van der Heijden. Ad van der Heijden (vader van Jan), Piet Netten (vader van Richard en Patrick) en Jan van Heertum (vader van Tjeu en Richard). Bertje zag op de BBC een documentaire die ging over een club die op het zesde niveau speelde in Engeland waar overleden leden en die van hun naasten elk jaar bij hun laatste thuiswedstrijd herdacht worden. Dit vond ik zo zo’n prachtig gebaar dat Bertje dat voortaan ook wil invoeren bij de laatste thuiswedstrijd, word nu de eerste thuiswedstrijd nieuwe seizoen.
Dan de wedstrijd. Het was kat en muis. Een wedstrijd die eigenlijk in 15-0 had moeten eindigen. Het werd 5 – 0. Suurbier speelde zijn eerste wedstrijd als Ruudje Abraham en hij scoorde ook nog. Geweldig mooi toch. Er ontstonden kansen, ja heel veel kansen en de gehele wedstrijd kwamen de voorzetten voor 90 procent bij hun keeper in de handen. We bleven onze teen telkens aan de zelfde steen stoten. Zelfs een ezel doet dat niet, heel veel voorzetten werden er blind ingebracht als we die voorzetten tussen de 11 en 16 hadden geplaatst dan was er een telraam aan de pas gekomen om de goals te tellen. De doelpunten kwamen van Jan onze Xavi 2x, Overmars onze Rob 2x en van Ruudje Suurbier. We staan weer mooi in het linkerrijtje. Alleen de afgelopen 4 jaren was het goud of zilver dus zitten we in rustig vaarwater. Alleen het bootje was dit seizoen soms wel heel erg leeg. De eerste helft was meer wandelvoetbal. Deel 2 was wat beter maar de pijp is bijna leeg. En welk team heeft er ook nog 60 thuiswedstrijden niet verloren. Ik ben heel benieuwd of die er nog meer zijn. Daarom mannen proficiat met deze mijlpaal.
Dat het elk jaar wat minder snel gaat en het reactie vermogen ook iets minder wordt is te begrijpen. Er zijn spelers bij die bijna 40 jaar bij elkaar voetballen. Het is lang het vaandelteam van WEC geweest met meer dan 100 jaar WEC 1 ervaring en zeker 150 jaren selectie ervaring. Zulk team mag niet verdwijnen en dan ga ik weer even terug naar Engeland. Daar worden spelers die in de geschiedenis van de club veel hebben betekent hun hele leven geëerd door die zesde klasser. Een prachtige cultuur, hier weten de kinderen wel wie Amerika heeft ontdekt maar wie Sjefke was en wat hij voor de kinderen allemaal deed weten ze straks niet meer. Als laatste wil ik de werkploeg, het kantinepersoneel, de kleedlokaal cleaner en de mensen die de lijnen er elke week netjes recht opzetten plus de vrijwilligers die de zondagdiensten draaien bedanken dat we weer een seizoen onder perfecte omstandigheden onze thuiswedstrijden hebben kunnen afwerken. Namens WEC 6 allemaal bedankt.
Bertje